ATRAKCJE

Jednym z miejsc, które najbardziej przybliżają nam historię regionu Ziemi Kłodzkiej, jest Kaplica Czaszek. Zabytek, położony w Czermnej, sięga swoim początkami do wieku XVIII, kiedy ówczesny proboszcz parafii św. Bartłomieja- Václav Tomášek , zauważył w pobliżu kościoła ludzkie czaszki i kości. Po wygrzebaniu ich spod ziemi i oczyszczeniu, okazało się, że szczątki należą do ofiar wojen śląskich lub wojny siedemnastoletniej prowadzonych na terenach Ziemi Kłodzkiej i epidemii powstałych w ich skutek. Budowę kaplicy datuje się na rok 1776. W trakcie jej powstawania, ksiądz Tomaszek w dalszym ciągu, aż do 1804 roku, gromadził szczątki z rejonów Kudowy, Dusznik i Polanicy. Obecnie, ściany i sufit budowli wyłożone są około 3 tysiącami czaszek i kości ludzkich, a pod podłogą miejsce znalazło kolejne, nawet 30 tysięcy szczątek. Kaplica Czaszek, oddalona zaledwie 1 km od centrum Kudowy- Zdroju jest jedynym tego typu zabytkiem w Polsce i nieustannie gromadzi tysiące turystów.

Monumentalna Pijalnia Wód z początku XX w. to półkolisty budynek, nawiązujący do stylistyki barokowej i secesyjnej. Pijalnia jest połączona z dużą, otwartą, żeliwną halą spacerową. Pod nią przebiega główna aleja parkowa i mieszczą się Nowe Łazienki. Wnętrze pijalni zdobią malowidła węgierskiego malarza Arpada Molnara, ukazujące stary zdrój oraz Dolny Śląsk z początku XX wieku.

 

W Kudowie-Zdroju występuje kilka źródeł, m.in.:

• „Jędrzej Śniadecki” – 0,35% szczawa wodorowowęglanowo-sodowo-wapniowa żelazista, borowa, siarczkowa z domieszką arsenu. Przydatna w przypadku wszelkiego rodzaju anemiach, stanach przemęczenia i osłabienia oraz zaburzeniach przemiany materii. W pijalni do wyboru ciepła lub zimna.
• „Leon Marchlewski” – 0,16% szczawa wodorowowęglanowo-sodowo-wapniowa z dodatkiem radonu. Zalecana osobom z nadczynnością tarczycy, chorobami nerek, układu trawiennego i z otyłością różnych typów. Wydobywana z ok. 80 m pod powierzchnią ziemi od drugiej połowy XIX wieku.

Monumentalna Pijalnia Wód z początku XX w. to półkolisty budynek, nawiązujący do stylistyki barokowej i secesyjnej. Pijalnia jest połączona z dużą, otwartą, żeliwną halą spacerową. Pod nią przebiega główna aleja parkowa i mieszczą się Nowe Łazienki. Wnętrze pijalni zdobią malowidła węgierskiego malarza Arpada Molnara, ukazujące stary zdrój oraz Dolny Śląsk z początku XX wieku.

W Kudowie-Zdroju występuje kilka źródeł, m.in.:

• „Jędrzej Śniadecki” – 0,35% szczawa wodorowowęglanowo-sodowo-wapniowa żelazista, borowa, siarczkowa z domieszką arsenu. Przydatna w przypadku wszelkiego rodzaju anemiach, stanach przemęczenia i osłabienia oraz zaburzeniach przemiany materii. W pijalni do wyboru ciepła lub zimna.

• „Leon Marchlewski” – 0,16% szczawa wodorowowęglanowo-sodowo-wapniowa z dodatkiem radonu. Zalecana osobom z nadczynnością tarczycy, chorobami nerek, układu trawiennego i z otyłością różnych typów. Wydobywana z ok. 80 m pod powierzchnią ziemi od drugiej połowy XIX wieku.

Zabytkowy park zdrojowy o powierzchni 12,97 ha, położony jest w centralnej części uzdrowiskowego miasta Kudowa-Zdrój, między ulicami: Moniuszki, Zdrojowa, al. Jana Pawła II, z przyległą Górą Parkową. Założenie powstało w XVIII wieku, a w następnym stuleciu zostało powiększone.

Najstarszą i najbardziej reprezentacyjną częścią jest Park Centralny. Oś założenia stanowi główna promenada mająca swój początek w okolicach pijalni, gdzie znajduje się bogactwo ciekawej roślinności. Wszystkie części parku urozmaicone są licznymi ścieżkami i alejkami. Na obszarze parku Zdrojowego oraz wzdłuż głównej promenady spacerowej znajdują się najważniejsze obiekty architektoniczne: „Zameczek”, „Polonia”, muszla koncertowa, podświetlana fontanna, pijalnia oraz dawna hala spacerowa, czyli otwarta konstrukcja żeliwna, zwana dziś „Teatrem Pod Blachą”, gdzie często odbywają się koncerty muzyki uzdrowiskowej oraz sąsiadujący z nią teatr Zdrojowy. Od zachodu park zamknięty jest okazałym stawem.

Ozdobą kudowskiego parku w sezonie letnim są okazałe palmy, ustawione wzdłuż głównej alei, prowadzącej do stawu zdrojowego, oraz piękne kwiatowe dywany układane każdej wiosny.

Tylko tutaj podczas jednej wizyty można zobaczyć pokaz garncarstwa, zwierzyniec, wiatrak, kuźnie i chatkę robótek ręcznych. W domu chleba można zakupić wiejski chleb ze smalcem, który zdobył liczne nagrody m.in. kilkakrotnie Ministerstwa Rolnictwa. Gości odwiedzających nasze gospodarstwo zapraszamy na  zapomniany już od dawna ręczny wyrób masła w drewnianej maselnicy. Dla miłośników staroci mamy również sprzęt gospodarstwa domowego z poprzedniej epoki.

 

Miłośnikom zwierząt proponujemy kolekcję unikalnych ptaków, w tym kilkanaście gatunków bażantów, kurki, koguty, kozy i barany. Atrakcją dla odważnych są jelenie, które jedzą z ręki.

 

to najwyższy szczyt (919 m n.p.m.) w Górach Stołowych, na terenie Parku Narodowego Gór Stołowych. Należy on do Korony Gór Polski i jest jedną z największych atrakcji turystycznych Sudetów, z rezerwatem krajobrazowym i tarasami widokowymi z panoramą Sudetów. Najwyższym punktem jest Fotel Pradziada.

 

Pomimo niedużej wysokości bezwzględnej szczyt ten jest widoczny już z daleka jako trapezoidalny blok skalny porośnięty lasem iglastym. Piaskowcowa powierzchnia szczytu jest zwietrzała i popękana, dzięki czemu tworzy różnorodne formy skalne przypominające swoim wyglądem ludzi i zwierzęta (Wielbłąd, Mamut, Słoń, Kwoka, Małpa, Pies, Żółw, Sowa, Fotel Pradziada) oraz głębokie wąwozy i korytarze (Piekiełko, Diabelska Kuchnia) tworzące labirynt skał. Ciekawostką są dwie skały, tzw. chybotki: Kołyska Księżniczki Emilki oraz Serce Ducha Gór, które, pomimo znacznej masy, można niewielkim wysiłkiem poruszyć. Wewnątrz licznych korytarzy panuje swoisty mikroklimat, a w niektórych miejscach śnieg utrzymuje się do lipca. Na szczyt prowadzi kręty szlak składający się z 665 schodów. Na okrężnej, jednokierunkowej trasie o długości około 5 km, biegnącej wierzchowiną Szczelińca, znajduje się również schronisko turystyczne PTTK „Na Szczelińcu”, wybudowane w 1846 roku w stylu tyrolskim (wówczas jako Schweizerei).

to zespół bloków skalnych na wysokości 853 m n.p.m., tworzący malowniczy labirynt (skalne miasto). Labirynt położony jest na obszarze Parku Narodowego Gór Stołowych i obejmuje północno-zachodnią część Stoliwa Skalniak. Znajduje się między Kudową-Zdrojem a Karłowem, w pobliżu granicy z Czechami. Najbliższa miejscowość to Bukowina Kłodzka.

 

Przez Błędne skały prowadzą dwa znakowane szlaki turystyczne:

– szlak turystyczny żółty z Dusznik-Zdroju do Karłowa
– szlak turystyczny zielony z Polanicy-Zdroju do Karłowa,
pomiędzy różnorodnymi formami skalnymi takimi, jak skalne maczugi, grzyby, czy słupy przebiega kilkusetmetrowa trasa turystyczna. Niektóre ze skał posiadają własne nazwy takie jak Stołowy Głaz, Tunel, Kuchnia czy Kurza Stopka. W najwęższych miejscach turyści muszą przeciskać się pomiędzy skalnymi szczelinami wąskimi na kilkadziesiąt centymetrów.

W Błędnych Skałach kręcono filmy: Opowieści z Narnii: Książę Kaspian, Przyjaciel wesołego diabła i Dwa światy.